ஒரு கோப்பை தேநீர்
ஒரு கோப்பை தேநீரில் ஒரு துண்டு வானவில்லை நனைத்தெடுத்து ஒரு வரி கவிதையோடு அமர்ந்து சுவைக்கும் சாய்வு நாற்காலியில் நான் ஓய்வு பெற விரும்புகிறேன்
முற்றத்தின் சுற்றமும் என் காதோரம் கேட்கும் உன் முத்தச்சத்தமும் இன்னொரு தேநீர் நேரத்தை எதிர்பார்க்கின்றது.
மஞ்சிய இஞ்சியின் மிஞ்சிய சுவையில் நம் வானவில்லும் நிறம் மாறுகிறது. நிறம் மாறிய வானவில்லை கவிதை அழகாக்குகிறது.
வானவில்லின் வயல்வெளிகளில் நம் காதல் விதைகளை பயிரிடும்வோம் வா!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக